Dat een anderstalige werd verkozen als schepen was een première voor Tervuren. 

Het was zo afgesproken na de vorige gemeenteraadsverkiezingen: Christine Tinlot zou geen 6, maar 4 jaar schepen van cultuur, sport en verenigingsleven zijn. Dat een anderstalige werd verkozen als schepen was een première voor Tervuren. Wij gingen haar enkele vragen stellen….

Als politica heb je zeker een betere job gevonden, nee?

Christine Tinlot: Wel, nog niet… Ik heb mijn job in de culturele sector opgegeven om me volledig voor mijn mandaat in Tervuren in te zetten. Die culturele sector, waar mijn hart en expertise ligt, gaat nu door een zware crisis: covid, de financiële crisis gelinkt aan de energieprijzen…

Cultuur, sport, verenigingsleven. Mooi. Maar niet essentieel in crisistijden?

Integendeel! Het probleem is dat deze disciplines worden gezien als ‘nice to have’, maar ze leveren ook veel banen op en zijn een garantie voor het welzijn van mensen.

Cultuur is de basis van wat ons verenigt in de samenleving. Het is niet de kers op de taart, het is de taart!

Wat heb je tijdens jouw mandaat concreet kunnen bereiken?

4 jaar is (te) kort. Daarenboven heb ik bijna 2 jaar rekening moeten houden met een zeer onvoorziene gast: covid heeft al onze projecten vertraagd. Maar het dwong ons ook om creatief te zijn en alternatieven te vinden, zoals kunst in de etalages of het festival ’t Hof Tervuren. En om enkele voorbeelden te geven van realisaties: de creatie van een succesvolle Fietsbieb, de oprichting van een cine-club in cc Warandepoort, een street art parcours, de ontwikkeling van een taalpunt in onze Bib… En wat de grotere verwezenlijkingen betreft, zijn we begonnen met het renovatietraject voor ons museum. En er komt een nieuwe infrastructuur gebaseerd op circulaire economie op Berg van Termunt.

Waarom moest een Franstalige schepen van cultuur worden in Tervuren?

Hahaha, het moest niet! Maar toen ik hoorde dat ik schepen ging worden, heb ik duidelijk voor cultuur gekozen en ik ben de coalitiepartners dankbaar dat ze mij daarin gesteund hebben. De oppositiepartij Open Tervuren (nieuwe naam: Democraten Tervuren) had het daarmee moeilijk en vond het niet ok dat ‘een schepen met een Franstalig profiel Tervuren zou vertegenwoordigen op cultureel vlak’ in de nieuwe Intergemeentelijke Samenwerking Druivenstreek, zoals in de pers verscheen. Dit soort aanvallen heeft me sterker gemaakt, en ik hoop dat mijn werk hen intussen van mening heeft doen veranderen. Ik ben trots op mijn input in de IGS en op de samenwerking met De Rand vzw alsook met de schepenen van de andere gemeentes. Ik hoop dat ik anderen kan inspireren om zich te engageren. Politiek is leerrijk. Je moet leren omgaan met andere standpunten.

Hoe kunnen we jouw aanpak het best beschrijven?

Enthousiasme, inzet en respect zijn blijkbaar drie sleutelwoorden die altijd terugkomen in de mooie dankwoorden die ik heb gekregen van mijn collega’s van het schepenencollege, de medewerkers van de administratie of de adviesraden. Ik wil op mijn beurt mijn collega's bedanken, degenen die het dichtst bij mij staan: die van mijn fractie natuurlijk, alle medewerkers van de dienst Vrije Tijd, de administratie en directie stafmedewerkers. En ik wens mijn opvolger (die ook mijn voorganger was) Jan Trappeniers het allerbeste.

Blijf je politiek actief? Of ga je iets leukers doen?

Mijn prioriteit gaat nu naar het vinden van een job om ons gezinsleven (mijn drie geweldige zonen en mezelf) te ondersteunen, liefst in de culturele sector.

Ik blijf zeker ook politiek geëngageerd als gemeenteraadslid in Tervuren.

Vanaf januari zal ik ook beginnen als vrijwilliger ‘events’ bij een opvanghuis voor LGBTQIA+ personen tussen 18 en 25 jaar die uitgesloten worden omwille van hun seksuele geaardheid en/of genderidentiteit.  De filmregisseur Lukas Dhont is peter van het opvanghuis. Nieuwe uitdaging in zicht!