Interview met Bert Vanoost

01 September 2024

Interview met Bert Vanoost

Bert Vanoost, onze kandidaat nummer 25, is geen onbekende. Deze enthousiaste fietser en muzikant is ook onze covoorzitter. En afficheplakker. En organisator van huis-aan-huis bedelingen. Hij speelt zelfs voor kikker, wanneer het moet! Tijd voor een interview, over passie, politiek en rechtvaardigheid.

“Ik kies bewust om lokaal actief te zijn, dicht bij de burger.”

Dag Bert, wie ben jij, en wat is jouw band met Tervuren?

Bert: “Ik woon al sinds mijn geboorte in Tervuren. Ik ging hier naar school en naar de KSA. De jeugdbeweging is ook de basis geweest van mijn engagement. Je samen met anderen vrijwillig inzetten: dat is voor mij de basis, het cement van elke samenleving. Verder is muziek ook een passie, ik ben drummer en was de stichter van coverband Frequent Flyer. Wandelen en vooral fietsen doe ik zeer graag. En last but not least, ik ben echtgenoot van Ann en vader van Veerle en Elke, onze dochters van 32 en 35 jaar.”

Waar hou je van in Tervuren, en wat zou je graag anders zien?

“De meeste mensen hebben het goed in Tervuren, maar we moeten ons blijven inzetten voor zij die in armoede leven, vaak wat onzichtbaar in Tervuren. We hebben in onze gemeente gelukkig nog heel veel groen en een bloeiend cultureel leven. Maar we moeten ons nog meer inzetten om ook onze anderstalige buren bij ons dorpsleven te betrekken. En, op vlak van leefbaarheid in onze wijken kunnen en moeten we zeker nog stappen zetten. We kunnen er niet omheen dat het vaak drukke (sluip)verkeer hier een domper op zet.”

Jij bent één onze ‘anciens’, hoe ben je in de politiek verzeild geraakt?

“Via het verenigingsleven (11.11.11 en Fietsersbond) ben ik op een vrij natuurlijke manier doorgegroeid naar een politiek engagement bij Groen. Ik werd lid in het fameuze jaar 2003, waar het toenmalige Agalev (op het einde van de eerste paars-groene regering) nationaal volledig van de kaart werd geveegd. Je moet soms al eens tegen de stroom durven inroeien.”

Vind je de politiek veranderd, of harder geworden?

“Op nationaal vlak is dat spijtig genoeg zo. Gelukkig is de afstand lokaal met de burger nog kort en valt dat eigenlijk nogal mee. Ik kies bewust om lokaal actief te zijn.

Wat was jouw eerste indruk van Groen+ Tervuren (nu Groen+Vooruit)?

“Ik ben erbij gekomen in de legislatuur waar Mark en wijlen Maurits schepen waren, met eerst Dolf, en daarna Gie als voorzitter. Ik voelde mij onmiddellijk goed opgenomen in deze groep, waar heel veel enthousiasme en inzet in zat. Er waaide politiek gezien ook een nieuwe frisse wind in Tervuren en zijn bestuur.”

Hoe is de partij geëvolueerd in de loop der jaren?

“De legislatuur nadien kwamen we terecht in de oppositie en deed ik mijn eerste stappen als OCMW-raadslid en nadien gemeenteraadslid. Het was hard knokken vanuit de oppositie, maar gelukkig hadden we een goed team en werden de dossiers aangepakt. In die periode kwamen er ook nieuwe mensen bij en konden we in 2012 een schitterend resultaat neerzetten, wat ons toeliet weer deel uit te maken van het bestuur. Op dat elan gingen we verder om in 2018 ons sterkste resultaat tot nu toe neer te zetten. De coronaperiode was wel een serieuze domper. We hadden het als team ook moeilijk op dat moment. We hebben ons in die periode ook professioneler georganiseerd. Vandaag zijn er alweer een aantal nieuwe mensen bij. We staan weer klaar met een goed team voor de verkiezingen van 2024.”

Wat zijn volgens jou de grootste troeven van de partij?

“De samenwerking tussen groenen, onafhankelijken en socialisten, nu in het kartel Groen+Vooruit maakt dat alle progressieven in 1 groep verenigd zijn, met een gemeenschappelijk gedeeld project voor Tervuren. Onze gemeente heeft een bijzondere context, met heel wat verschillende nationaliteiten en talen. De meeste burgers hebben het hier goed, maar we vergeten ook de burgers die het wat moeilijker hebben niet.”

Je bent co-voorzitter, samen met Alice De Wilde. Hoe doen jullie deze tandem werken?

“Aanvankelijk lag het wat voor de hand dat Alice meer het organisatorische ging opnemen en ik meer het politieke werk zou opvolgen. Onze samenwerking is vrij organisch gegroeid, we pikken spontaan zaken op voor elkaar, zonder een echt duidelijke taakomschrijving. Alice heeft veel energie en het is fijn samenwerken met haar. Ze is een sterke aanwinst voor onze groep.”

‘Fietsen is me op het lijf geschreven’, zeg je vaak. Was je altijd al een fervent fietser?

“Ja, van kindsbeen af. Niet om te racen, wel om mij te verplaatsen. Fietsen is snel en soepel genoeg om overal te geraken, en tegelijkertijd ook traag genoeg om deel uit te maken van je omgeving. Net daarom is het zo’n fijn vervoermiddel. Je zwaait gemakkelijker hallo naar een voorbijganger, je stopt sneller voor een praatje. Ik heb niets tegen de auto, ik heb er zelf ook één en het blijft een praktisch vervoermiddel. Maar je zit wel in je coconnetje, afgesneden van de rest van je omgeving, en plezier heb ik er niet aan. Ik zit dagelijks op de fiets, naar het dorp, naar mijn werk… maar ook tijdens de vakantie kan ik er nooit genoeg van krijgen. Ik heb trouwens ook een passie voor treinen. Dus is de combinatie trein + fiets + wandelen het ideale vakantierecept voor mij.”

Jij was ook voorzitter van het OCMW in de vorige legislatuur. Wat houdt dat in?

“Het OCMW is er in de eerste plaats voor die mensen die overal uit de boot vallen, men zegt al eens ‘het sluitstuk van de sociale zekerheid’. Indien zij geen recht hebben op een uitkering, of een te laag inkomen, past het OCMW bij met een leefloon. Maar bovenal worden deze mensen begeleid om terug uit hun situatie van armoede te geraken. Het OCMW heeft een brede werking en kan iedereen die hulp of zorg nodig heeft verder helpen. In Tervuren liggen we aan de basis van twee buurthuizen, in Moorsel en in de Ravensteinwijk. We hebben een betaalbare kindercrèche (de Tovereik) opgestart en een mantelzorgpremie ingevoerd, realisaties waar ik als ex-OCMW voorzitter (schepen van sociale zaken) trots op ben.”

“In Tervuren is er ook armoede, vaak wat onzichtbaar. We hebben de morele plicht ons in te zetten voor diegenen die het minder goed hebben”

Vanwaar komt jouw aandacht voor sociale gelijkheid?

“Gewoon vanuit mijn rechtvaardigheidsgevoel. Ieder mens heeft recht op een menswaardig bestaan. Als we het zelf goed hebben, hebben we de morele plicht ons in te zetten voor diegenen die het minder goed hebben.”

Hoe kijk jij naar de toekomst?

“Met een mix van hoop en toch ook zorgen. Zorgen over de toekomst van de planeet en over de groeiende ongelijkheid. Over de uitzichtloze oorlogen in de wereld. Over de groeiende onverdraagzaamheid in de samenleving. Tegelijkertijd zie je gelukkig ook mensen die in opstand komen en/of zich inzetten voor een betere samenleving. Ik zie een waaier aan kleinschalige initiatieven die zorgen voor verbinding tussen mensen. Deze initiatieven moeten we koesteren.”

En in de nabije toekomst: hoe kijk je naar de komende lokale verkiezingen?

“Ik hoop vurig dat we weer een goed resultaat kunnen neerzetten, zodanig dat we ons werk, dat niet af is, kunnen verderzetten. Met het team waarmee we nu de verkiezingen ingaan, moet dat lukken!

Wat zijn jouw plannen als je verkozen wordt?

“Vooreerst is het voor mij persoonlijk niet zo belangrijk of ik verkozen word. Er zijn genoeg mogelijkheden om mij in te zetten voor onze gemeente, dat zien we wel. Als ik verkozen word, zal ik mijn mandaat van gemeenteraadslid opnemen met overtuiging. En voor de rest zet ik mij graag in, waar ons team mij nodig heeft.”

Hoe ‘groen’ leef je zelf?

“Zonder fanatiek te zijn, proberen wij duurzaam te leven. We verplaatsen ons zo weinig mogelijk met de auto. We eten minimum de helft van onze tijd zonder vlees. Bij onze aankopen vermijden we zo veel mogelijk overbodige verpakkingen, alhoewel dat vaak moeilijk is. In onze tuin proberen we aandacht te hebben voor biodiversiteit bv. door bloemenweides aan te planten, delen van ons gazon te laten groeien enz. En voor alle duidelijkheid: we genieten van het leven, want … Ook dat is groen!” 😉

Copyright foto’s: Isabelle Bisschop e.a.